۴ آذر ۱۳۸۷

آیا دلتان یک چیز جدید می خواهد؟
آیا از همه ی مزه هایی که می خورید خسته شده اید؟
آیا مردید از خوشی و دیگر نمی دانید چه بخورید؟
آیا نمردید از خوشی ولی نمی دانید چه بخورید؟
آیا همیشه توی مهمانی دوره ها و دور همی ها یک چیزهای ثابتی می خورید؟
آیا از همه ی چیزهایی که می شود به عنوان مزه سرد خورد، از سالادهای گوناگون پاستا و سالادهایی که با سیب زمینی پخته درست می شوند گرفته تا سالادهای فیله مرغ یا تن ماهی و انواع ماست ها و پنیرها و شویدها و جعفری ها و ... خسته اید؟
آیا دوست دارید مزه تان به سرعت کشک بادمجان یا ماست و خیار درست شود ولی حاصلش هیجانی باشد؟
آیا از این نان قلمی ها که توی نانوایی ها به نان سوپ معروفند خوشتان می آید؟
آیا شما لویال فن حبوبات محسوب می شوید؟
آیا خوشتان می آید چیزهایی را که تا حالا با هم قاطی نکرده اید، با هم قاطی کنید؟
آیا بله؟

هوموس!

بله تنها راه نجات شما این است که هوموس بپزید.
هوموس چیست؟
هوموس یک چیزی است که ظاهرا تا جایی که من فهمیدم یک غذای عربی است (که اینش خیلی مهم نیست) که با نخود پخته، ارده، روغن کنجد یا روغن زیتون (بسته به ذائقه شما)، کمی نمک و کمی بیشتر فلفل و برای جینگول کردنش به کمی سس پستو احتیاج دارد.

چگونه هوموس بپزیم؟
نخود را بیست و چهار ساعت می خیسانید، بعد می پزید. بعد پوستش را می کنید (می توانید هم نکنید)، بعد نخود را شدیدن له می کنید با بلندری چیزی، بعد برای دویست گرم نخود سه قاشق سرپر ارده و سه قاشق روغن کنجد یا زیتون اضافه می کنید. نمک و فلفل به میزان دلخواه می تپانید. من باشم کمی پودر آویشن هم به صورت ملویی می ریزم و فلفل سیاه مالی ش می کنم. شما ذائقه تان تندتر می پسندد؟ فلفل قرمز بریز برادر من! بعد دوباره شماره یک را می زنید و همه این ها قاطی می شوند. هوموس حاضر است. رویش را کمی پستو می ریزید یا اگر حوصله پستو ندارید، دوتا دانه برگ ریحان می گذارید رویش. نان قلمی را می زنید توی هوموس و می خورید و خیلی خوشحال می شوید از خوردنش. بعد می دهید دوست هاتان بخورند و آن ها می پرسند این چی بود؟ بعد شما با یک رمز و رازی می گویید هوموس! می گویند هوموس چیه؟ شما می گویید این است که من بالا گفتم. بعد همه می خورند و شنگول می شوند و همین. و همه شان می روند برای دوست های دیگرشان هوموس می پزند. بعد هر کسی به شیوه خودش یک تغییری توی هوموس می دهد و این خوب است!

پ.ن

خانم مهتدی جان برایمان نوشتند که هوموس نه و حمص! و نوشتند که بنده آبلیمویش را یادم رفته بنویسم که راست گفتند و همین جا بود که من تصمیم گرفتم اعتراف کنم که حمص یا هوموس یا هرچی سیر هم دارد خیلی کم اما من دوست ندارم! بنابراین حذفیدم اما خداییش آبلیمو را یادم رفته بود.

۲ نظر:

ناشناس گفت...

دوست عزیز. نام درست این غذای عربی «حمص» هست. با ضم روی ح و م و البته تشدید روی حرف میم! دستور درست کردن‌اش را هم که نوشته‌اید. اما فکر کنم یکی از مهم‌ترین قسمت‌اش یعنی مقداری آبلیمو رو فراموش کردین. چون ترشی خیلی کمی که آبلیمو بهش می‌ده، فوق‌العاده‌اش می‌کنه.

گلمریم گفت...

چرا دلم می خواهد شدیدا. ولی ترجیح میدم که برم مهمونی و به عنوان مزه کنار مشروبم این غذارو تناول کنم. آخه به عمرم هیچ وقت نتونستم از 24 ساعت قبل برای کاری برنامه ریزی کنم و بیام 24 ساعت قبل نخود رو بخیسونم. خداییش کار سختیه.