۶ فروردین ۱۳۸۷

عمو ایرج از عمو ترین ها بود. روز چهار فروردین ساعت چهار صبح از دنیا رفت. در تمام این دوسال که با این بیماری بی رحم دست به گریبان بود، فکر کردم به فرصتی که دوباره سردسته ی رقص لری مان باشد. به این که با قدم های بلندش و بدون این که مثل ما برای هماهنگ بودن به قدم هایش نگاه کند، کنارمان با گل نیشان برقصد. به این فکر کردم که به ما ماموریت بدهد آخر هفته، برویم کاباره گورابجیر. به این فکر کردم که یک بار دیگر ببینمش که قد بلندتر از ماست. که روی ویلچر نیست. که ایستاده روی یال کوه پیپش را چاق می کند. که عمو ایرج سابق است. نشد

۳ نظر:

ناشناس گفت...

تسلیت

لاغر گفت...

تسلیت می گم

soroosh گفت...

amoo iraj amooye manm bood.doost e 30 sale ye babam.delesh mikhast tooye jashne ezdevaje manam lori beaghse. on moghe dige nemitoonst. dige nadidamesh. faghat az rahe door mishnidam.
jash khalie.